'Eiwittransitie in Nederland vraagt om focus en keuzes'
Maandag 24 november 2025
De eiwittransitie draait allang niet meer alleen om plantaardige of microbiële eiwitten. "Het gaat om een hele keten: van teelt en verwerking tot productontwikkeling, productie en uiteindelijk de consument. Juist in die keten ontstaan nu de grootste uitdagingen." Dat stelt Michiel Strijland, Business Development Manager bij Invest-NL.
"Een belangrijk knelpunt is dat veel aandacht uitgaat naar techniek, terwijl de markt nog te weinig wordt meegenomen. Er worden indrukwekkende innovaties ontwikkeld, maar de consument kijkt uiteindelijk naar smaak, prijs en gezondheid. De traditionele vleessector heeft die onderdelen tot in de puntjes geoptimaliseerd. Om echt mee te kunnen doen is nauwere samenwerking nodig tussen grote voedselbedrijven en jonge innovatieve spelers", benadrukt Strijland.
"Nederland beschikt over sterke clusters maar de infrastructuur in Nederland is versnipperd. In verschillende regio’s ontstaan faciliteiten die eigenlijk hetzelfde proberen te doen, terwijl bestaande locaties vaak niet volledig worden benut. Dat maakt het lastig om ze rendabel te krijgen en vergroot het risico voor investeerders in deze locaties. In landen als België wordt gekozen voor één landelijke strategie en gedeelde investeringen van overheid en industrie de benutting sterk verbeteren."
"Het financieringsgat bij opschaling is een derde struikelblok. investering voor een productiefaciliteit kan oplopen tot tientallen miljoenen euro’s. Banken zijn terughoudend, omdat risico's hoog zijn en zekerheden beperkt terwijl private investeerders afhaken door lange ontwikkelcycli en onzekere markttoegang. Blended finance, garanties en afnamecontracten zijn effectieve manieren om investeringen los te trekken. Het is een manier om dat gat te overbruggen en bedrijven hier te houden."
"Daarbovenop komt dat toelatingsprocedures voor nieuwe voedingsmiddelen in Europa lang en weinig voorspelbaar zijn. Dat remt markttoegang en verhoogt kosten voor innovatieve bedrijven, terwijl andere landen werken met transparantere tijdslijnen en risicogebaseerde goedkeuringstrajecten, terwijl de VS en Singapore juist snelle routes bieden."
"Om de eiwittransitie echt te versnellen zijn een paar stappen nu belangrijk: ketensamenwerking, een landelijk plan voor gedeelde faciliteiten, betere financieringsinstrumenten voor opschaling en een stevigere positie in Brussel om toelatingsprocedures te verbeteren. Als die voorwaarden worden ingevuld, kan Nederland richting 2030 uitgroeien tot een belangrijke speler in nieuwe eiwitten. De kwaliteit van de producten stijgt snel, de kostprijs wordt concurrerender en de markt groeit. De basis is er — het komt nu aan op duidelijke keuzes en samenwerking."
"Een belangrijk knelpunt is dat veel aandacht uitgaat naar techniek, terwijl de markt nog te weinig wordt meegenomen. Er worden indrukwekkende innovaties ontwikkeld, maar de consument kijkt uiteindelijk naar smaak, prijs en gezondheid. De traditionele vleessector heeft die onderdelen tot in de puntjes geoptimaliseerd. Om echt mee te kunnen doen is nauwere samenwerking nodig tussen grote voedselbedrijven en jonge innovatieve spelers", benadrukt Strijland.
"Nederland beschikt over sterke clusters maar de infrastructuur in Nederland is versnipperd. In verschillende regio’s ontstaan faciliteiten die eigenlijk hetzelfde proberen te doen, terwijl bestaande locaties vaak niet volledig worden benut. Dat maakt het lastig om ze rendabel te krijgen en vergroot het risico voor investeerders in deze locaties. In landen als België wordt gekozen voor één landelijke strategie en gedeelde investeringen van overheid en industrie de benutting sterk verbeteren."
"Het financieringsgat bij opschaling is een derde struikelblok. investering voor een productiefaciliteit kan oplopen tot tientallen miljoenen euro’s. Banken zijn terughoudend, omdat risico's hoog zijn en zekerheden beperkt terwijl private investeerders afhaken door lange ontwikkelcycli en onzekere markttoegang. Blended finance, garanties en afnamecontracten zijn effectieve manieren om investeringen los te trekken. Het is een manier om dat gat te overbruggen en bedrijven hier te houden."
"Daarbovenop komt dat toelatingsprocedures voor nieuwe voedingsmiddelen in Europa lang en weinig voorspelbaar zijn. Dat remt markttoegang en verhoogt kosten voor innovatieve bedrijven, terwijl andere landen werken met transparantere tijdslijnen en risicogebaseerde goedkeuringstrajecten, terwijl de VS en Singapore juist snelle routes bieden."
"Om de eiwittransitie echt te versnellen zijn een paar stappen nu belangrijk: ketensamenwerking, een landelijk plan voor gedeelde faciliteiten, betere financieringsinstrumenten voor opschaling en een stevigere positie in Brussel om toelatingsprocedures te verbeteren. Als die voorwaarden worden ingevuld, kan Nederland richting 2030 uitgroeien tot een belangrijke speler in nieuwe eiwitten. De kwaliteit van de producten stijgt snel, de kostprijs wordt concurrerender en de markt groeit. De basis is er — het komt nu aan op duidelijke keuzes en samenwerking."
Meer 
Vorig 